Appenzeller | Podstawowy Opis Rasy Psów - PetBox
Appenzeller
Appenzeller Sennenhund to średniej wielkości rasa pasterska, trójkolorowa, zbudowana i zrównoważona, prawie kwadratowa. Jest muskularny i zwinny, dobrze sprawdza się jako pies zaprzęgowy, stróżujący, stróżujący, domowy lub gospodarski. Ze względu na swoją wszechstronność i chęć, przodują w zwinności, posłuszeństwie, pasterstwie oraz poszukiwaniach i ratownictwie. Appenzeller Sennenhund jest jedną z czterech szwajcarskich ras Sennen i jest również znany jako Appenzeller Mountain Dog lub Appenzell Cattle Dog. Jest żywy, porywczy, pewny siebie, niezawodny i nieustraszony. Nieco podejrzliwy w stosunku do obcych, jest dobrym stróżem, którego nie da się przekupić. Inteligencja rasy sprawia, że są bardzo zdolnymi uczniami. Ze względu na swoją osobowość i potrzeby ruchowe nie nadaje się do mieszkania w mieszkaniu.
Appenzeller to średniej wielkości pies o muskularnej budowie, osiągający wysokość w kłębie od 47 do 56 cm i ważący od 22 do 32 kg. Jego sierść jest krótka i gęsta, w kolorze czarnym lub brązowym z białymi oznaczeniami na pysku, klatce piersiowej, łapach i ogonie. Głowa jest mocna, z dobrze zaznaczonym stopem i krótkim pyskiem. Uszy są średniej wielkości, stojące i zaokrąglone na końcach.
Appenzeller to pies energiczny i niezależny, z dużym zapasem energii i witalności. Jest to pies inteligentny, łatwo szkolący się, dobrze sprawdzający się w pracy pasterskiej, jak i jako pies obronny. Appenzeller jest bardzo oddany swojej rodzinie i dobrze toleruje dzieci i inne zwierzęta domowe, ale potrzebuje wczesnego i konsekwentnego szkolenia, aby w pełni wykorzystać swój potencjał. Ze względu na swoją niezależność i silny instynkt myśliwski, Appenzeller potrzebuje dużo aktywności fizycznej i umysłowej, w tym długich spacerów, zabaw i treningów.
Appenzellery mają twardą podwójną sierść. Sierść okrywowa jest gęsta i błyszcząca, a podszerstek gęsty czarny, brązowy lub szary. Zaleca się cotygodniowe szczotkowanie twardą szczotką w celu usunięcia luźnych i martwych włosów. Często sprawdzaj, czy w uszach nie nagromadził się brud i ciała obce, a jeśli mieszkasz w miejscach narażonych na kleszcze, zawsze sprawdzaj uszy i sierść psa po powrocie ze spaceru.