Czym są rasy brachycefaliczne i jak o nie dbać?
Rozkoszne cavaliery chodzące za człowiekiem jak cień, mopsy o pociesznym spojrzeniu, dostojne i eleganckie shih tzu, przeurocze buldożki francuskie… Wymienione pieski mają wielu miłośników na całym świecie, którzy chwalą nie tylko ich niezwykłą urodę, ale też przyjazny i łagodny charakter. Oprócz licznych fanów łączy je jeszcze jedno – należą do grona tak zwanych ras brachycefalicznych. Co oznacza to pojęcie? Na co należy zwracać szczególną uwagę, jeśli pod dachem mamy właśnie takiego psiaka?
Co oznacza słowo “brachycefaliczny”?
Czy wiesz, czym jest kufa u psa? Mało osób wie, że to fachowe określenie tego, co potocznie nazywamy pyskiem – czyli przedniej część czaszki, widocznie oddzielonej od tej części głowy, w której znajduje się mózg. Kufa może przybierać różną długość, a na jej podstawie dokonuje się podziału psów na różne grupy. U ras dolichocefalicznych, takich jak charty czy niektóre owczarki, jest ona wyraźnie wydłużona; u mezocefalicznych charakteryzuje się średnią długością. Słowo „brachycefaliczny” to zlepek dwóch łacińskich terminów – „brachis”, czyli „krótki” oraz „cephalus”, co znaczy „głowa”. Tym mianem określa się rasy, które mają krótki, spłaszczony pyszczek.
Psy ras brachycefalicznych – czyli jakich?
Do ras brachycefalicznych możemy zaliczyć wiele piesków, które codziennie widzimy na polskich ulicach i podwórkach. Oprócz tych wspomnianych na początku należą do nich też coraz bardziej popularne boston teriery. Spłaszczony pyszczek ma również buldog angielski i niektóre rasy miniaturowe, takie jak chin japoński czy chihuahua. Mówiąc o psach brachycefalicznych, mamy przed oczami na ogół pupili niewielkich rozmiarów. Tymczasem są nimi również większe rasy, takie jak chow chow, shar pei, mastif angielski, a nawet bokser czy cane corso.
Jak wyglądają psy ras brachycefalicznych?
Nietypowa budowa twarzoczaszki zapewnia pieskom ras brachycefalicznych specyficzny wygląd – mają wielkie, okrągłe oczy, płaskie czoło, a wyraz ich mordki często wydaje się być smutny lub wiecznie zdziwiony. Prawdopodobnie hodowcy próbowali uzyskać taki efekt, aby upodobnić psi pyszczek do twarzy małego dziecka. Te cechy wzbudzają u ludzi instynkt opiekuńczy i są powszechnie utożsamiane z takimi przymiotami jak łagodność, bezradność, czułość. Z tego względu pieski tych ras są często wykorzystywane w filmach czy reklamach – podświadomie uznajemy je za przyjazne i rozkoszne.
Problemy oddechowe psów o krótkiej kufie
Niestety, choć nie sposób odmówić im nietuzinkowej urody, wyjątkowa anatomia ras brachycefalicznych przysparza im wielu dolegliwości zdrowotnych. Niektóre z nich bywają tak poważne, że wymagają interwencji lekarza weterynarii, bo sprawiają zwierzęciu cierpienie, a nawet zagrażają jego życiu. Defekty anatomiczne, takie jak zbyt wąskie nozdrza, przerośnięty język i podniebienie, zapadnięta krtań i tchawica czy nieprawidłowy zgryz, powodują spore problemy z oddychaniem. Psy te często borykają się też z problemami okulistycznymi – zapaleniem rogówki, zespołem suchego oka – ze względu na duże, wyłupiaste oczy. Większość z nich ma też problemy ze snem, cierpi na bezdech nocny, chrapie. To w znaczący sposób wpływa na pogorszenie komfortu życia pieska, który w trakcie odpoczynku powinien oddychać głęboko i przez nos. Problemy oddechowe wpływają też na układ pokarmowy – rasy te często cierpią na refluks, krztuszą się w trakcie jedzenia, wymiotują. O wiele gorzej tolerują też wysiłek fizyczny, po którym muszą długo odpoczywać.
Co jest szczególnie niebezpieczne dla ras brachycefalicznych?
Lato jest dla wielu ludzi ulubioną porą roku – wakacyjny luz i lejący się z nieba żar mają spore grono miłośników. Niestety dla ras brachycefalicznych wysokie temperatury są bardzo uciążliwe. Psy nie przepadają za upałami, ciężko im się schłodzić – robią to tylko poprzez ziajanie. W ten sposób wymieniają ciepłe powietrze z chłodniejszym z otoczenia. Krótki pysk bardzo utrudnia odpowiednią termoregulację ciała – ziajanie nie jest tak skuteczne, przez co organizm psa ochładza się znacznie wolniej. Psy ras brachycefalicznych są znacznie bardziej niż inne narażone na przegrzanie oraz na ryzyko udaru cieplnego. W porównaniu do czworonogów o dłuższych pyskach, niebezpieczeństwo jest aż kilka razy większe! Uwielbiane przez ludzi upały mogą być dla nich niestety zabójcze.
O czym trzeba pamiętać, mając w domu takiego psa?
Będąc opiekunem psa brachycefalicznego, trzeba pamiętać o kilku ważnych rzeczach. W wielu krajach pojawiają się już restrykcje dotyczące rozrodu tych psów – wszystko po to, aby ograniczyć ich cierpienie. Szukając szczeniaka, należy rozmawiać ze sprawdzoną hodowlą, w której rodzice są przebadani. Oprócz kwestii oddechowych, każda z ras brachycefalicznych ma też swoje problemy, na które jest szczególnie narażona. Trzeba wiedzieć, z czym może mierzyć się nasz przyjaciel i zdawać sobie sprawę, że koszty leczenia mogą być wysokie. Nie należy też narażać pieska na intensywny wysiłek fizyczny – długie spacery będą lepszym wyborem niż intensywne bieganie.
Każdy pies potrzebuje wyjątkowej opieki, ale rasy brachycefaliczne, ze względu na swoją specyfikę i problemy zdrowotne, wymagają jej szczególnie. Wiedza na temat zagrożeń to pierwszy krok do tego, by zadbać o zdrowie i komfort naszego przyjaciela. Warto też uświadamiać skalę problemów innym właścicielom piesków, cel jest w końcu jeden – zapewnić naszym przyjaciołom jak najdłuższe i szczęśliwe życie.
Komentarz 1
Ciekawy artykuł 😉