5 najczęstszych problemów behawioralnych psów - PetBox

Relacja z psem jest źródłem ogromnej miłości, wymaga jednak czasu, pracy i zaangażowania. Często podczas wychowania czworonoga napotykamy różne trudności. Problem behawioralny to zachowanie psa, które jest kłopotliwe dla otoczenia. Najczęściej to wynik błędów, popełnianych nieświadomie przez opiekuna. Problemy behawioralne są też efektem niezaspokojonych psich potrzeb. Biorą się z nudy, niedostatecznej ilości zainteresowania czy niezrozumienia reakcji psa. Przeczytaj, z jakimi problemami najczęściej mierzą się opiekunowie psów i jak można je rozwiązać.

Lęk separacyjny

Lęk separacyjny to jedno z najczęściej występujących zaburzeń behawioralnych. Szacuje się, że cierpi na nie nawet od 20 do 40 procent czworonogów! To grupa zachowań, polegająca na występowaniu silnego stresu, gdy pies zostaje sam w domu. Pozbawiony obecności człowieka, pupil reaguje w różny sposób — rozpaczliwym szczekaniem lub wyciem, niszczeniem przedmiotów, drapaniem w drzwi, załatwieniem się, uporczywym chodzeniem w kółko.

Lęk separacyjny jest efektem źle przeprowadzonego treningu samotności. Często pojawia się u psów z adopcji lub wcześnie zabranych od matki, które wytwarzają zbyt silną więź z opiekunem. Aby pozbyć się tego problemu, należy uczyć pupila samodzielności od jego pierwszych dni w domu. Na początku zostawiajmy go samego w innym pomieszczeniu, potem wychodźmy z domu, stopniowo zwiększając czas nieobecności. Niektórym psiakom w oswojeniu samotności pomaga włączone radio lub telewizor. Przyda się też kamerka, która umożliwi nam oglądanie zachowania pupila na ekranie telefonu, gdy nie ma nas w domu. Jeśli te działania nie pomagają, zwróćmy się koniecznie do behawiorysty. Psom z silnym lękiem separacyjnym czasami potrzebne jest nawet wsparcie farmakologiczne.

Niszczenie przedmiotów

Porwane na strzępy poduszki, pogryzione nogi od stołu, zniszczone buty… Niejeden opiekun załamie ręce, zastając po powrocie do domu prawdziwe pobojowisko. Niszczenie naszych rzeczy może, ale nie musi być objawem lęku separacyjnego. Często pies wykazuje destrukcyjne zachowania także podczas obecności opiekuna w domu. Dzieje się tak z prostego powodu — nasz pupil po prostu się nudzi. Szybkie wyjście na dwór i nasypanie karmy do miski nie wystarczą, by zaspokoić potrzeby psa. Do codziennej rutyny warto wprowadzić długi spacer, polegający na odkrywaniu nowych miejsc, a także węszenie i trening intelektualny — nawet krótką naukę nowych komend. Pies, który nie ma możliwości się zmęczyć, cierpi na nadmiar energii. To dlatego niszczy przedmioty w domu.

Żebranie

Próbujesz jeść obiad w spokoju, a Twój pies wpatruje się w Ciebie oczami wielkości spodków do talerzy? Piszczy, szczeka, trąca Cię łapką i próbuje zrobić wszystko, żebyś podzielił się jedzeniem? Żebranie to bardzo częsty problem i wynika niestety z niekonsekwencji opiekunów. Zazwyczaj wśród domowników znajdzie się przynajmniej jedna osoba, która nie umie odmówić błagalnemu spojrzeniu psa i dzieli się z nim jedzeniem. To uczy go, że żebranie przynosi efekt. Rozwiązaniem problemu jest tylko żelazna konsekwencja. Trzeba ignorować żebrzącego psiaka, odsyłać go na swoje posłanie i twardo pokazywać mu, że nie ma szans na kąski z naszego talerza. Ważne, aby uczulić też na to pozostałych domowników.

Nadmierne szczekanie

Za pomocą szczekania pies komunikuje się z otoczeniem i swoją rodziną. Uporczywe hałasowanie może być jednak uciążliwe nie tylko dla opiekuna, ale też dla jego sąsiadów. Zaobserwuj, w jakich sytuacjach Twój pupil nadmiernie szczeka. Czy próbuje zwrócić Twoją uwagę, bo zwyczajne się nudzi? Czy robi to, kiedy jest głodny? Może ostrzega Cię w ten sposób przed niebezpieczeństwem, a na horyzoncie pojawiło się coś, co wyjątkowo go zdenerwowało? Zidentyfikowanie, w jakich sytuacjach pies uporczywie szczeka, pomoże Ci pracować z nim nad tym problemem. Ważne, aby w takich sytuacjach nie reagować krzykiem – taka reakcja wystraszy psa i spotęguje tylko jego pobudzenie. Pomoże odwrócenie uwagi i nauka komend. Większość psów nie ma problemów z nauką polecenia “daj głos”. Kiedy już ją opanuje, warto wprowadzić też komendę “cisza”.

Agresja

Agresja jest jednym z najpoważniejszych problemów behawioralnych. Zmagający się z nią pies stanowi zagrożenie nie tylko dla nas, ale też dla innych osób i zwierząt.  Należy podkreślić, że do agresywnych zachowań należy nie tylko bezpośredni atak. To także rzucanie się na inne czworonogi, warczenie, ostrzegawcze pokazywanie zębów. Walcząc z tym problemem behawioralnym, należy sprawdzić, czy zachowanie psa nie jest wynikiem dolegliwości zdrowotnych. Agresja może wynikać z bólu. Żeby wyeliminować ten problem, trzeba znaleźć jego przyczynę. Czy pies ma traumę, czy czuje się zagrożony, niepewny? Zwalczanie zachowań agresywnych może być złożonym procesem. Jeśli nasz pies ma ten problem, koniecznie zwróćmy się o natychmiastową pomoc do specjalisty.

Jeśli nasz pupil wykazuje któreś z opisanych wyżej zachowań, warto jak najszybciej zareagować. Problem nie zniknie sam – to my musimy pomóc naszemu psu. Czasami wystarczy niewielka zmiana, aby osiągnąć naprawdę spektakularne efekty. Ze wszystkim pomoże nam behawiorysta – jeśli czujemy się bezradni, nie wahajmy się poprosić o pomoc.