Najlepsza mokra karma dla psa to doskonałe uzupełnienie diety naszych czworonogów. Wyróżnia się wysoką zawartością wody, co przyczynia się do lepszego nawodnienia organizmu oraz ułatwia trawienie. Warto poznać najważniejsze cechy tego rodzaju karmy oraz sprawdzić, jakie produkty cieszą się największym uznaniem na rynku.

Przede wszystkim, warto zwrócić uwagę na skład karmy mokrej. Najlepsze produkty powinny zawierać wysoką ilość mięsa, a także wartościowe dodatki, takie jak warzywa, zioła czy witaminy. Unikajmy karm z dużą ilością sztucznych konserwantów, barwników czy wzmacniaczy smaku.

Najlepsze mokre karmy dla psów to takie, których skład jest krótki. Wśród popularnych marek dla psów warto wymienić:

• Baltica karma mokra – oferuje szeroką gamę karm mokrych dla psów różnych ras, wieku i potrzeb żywieniowych. Lekkostrawna karma charakteryzuje się wysoką jakością składników oraz dobrą przyswajalnością.
• Mr. Bro – dobre mokre karmy dla psów to takie, które posiadają pełnowartościowe białko i są bez sztucznych barwników, bez konserwantów, bez syntetycznych aromatów, bez wzmacniaczy smaków i posiadają zdrowe oleje oraz warzywa i owoce. Warto postawić na Mr. Bro, ponieważ posiadają prosty skład i wszystkie ich produkty to monoproteinowa karma mokra.
• Brit Veterinary Diet – weterynaryjna dobra mokra karma dla psa.

Wybierając karmę dla psa, warto również zwrócić uwagę na jej konsystencję. Niektóre psy preferują karmy o miękkiej, jednolitej konsystencji, podczas gdy inne wolą kawałki mięsa w sosie. Dobrze jest wypróbować różne opcje, aby znaleźć tę, która najbardziej przypadnie do gustu naszemu pupilowi.

Podsumowując, karma mokra dla psa to doskonałe uzupełnienie diety naszych czworonogów. Warto zwrócić uwagę na skład, jakość oraz konsystencję karmy, a także wypróbować produkty różnych marek, aby znaleźć tę idealną dla naszego psa.

SUCHA CZY MOKRA KARMA DLA PSA?

Zdrowa mokra karma dla psa charakteryzuje się wysoką zawartością wody, wynoszącą nawet do 80%. Dzięki temu, karma mokra ma miękką, żelową konsystencję, która ułatwia spożywanie i trawienie przez psa. Skład karmy mokrej zazwyczaj obejmuje mięso, warzywa, zioła oraz witaminy, a także niezbędne dla zdrowia psa minerały. Warto zwrócić uwagę na jakość składników oraz brak sztucznych konserwantów, barwników czy wzmacniaczy smaku.

Zalety mokrej karmy dla psa

Wybierając karmę mokrą dla psa, warto zwrócić uwagę na jej liczne zalety. Przede wszystkim, wysoka zawartość wody przyczynia się do lepszego nawodnienia organizmu psa, co jest szczególnie ważne dla zwierząt starszych, mających problemy z nerkami czy układem moczowym. Ponadto, mokra karma jest łatwiejsza do trawienia, co może być korzystne dla psów z wrażliwym układem pokarmowym.

W porównaniu do innych rodzajów karmy, takich jak sucha karma czy karmy domowej roboty, karma mokra oferuje wygodę i łatwość podawania. Nie wymaga dodatkowego przygotowania ani przechowywania w lodówce, a jednocześnie zapewnia psu smaczny i wartościowy posiłek.

Decydując się na rodzaj karmy dla swojego psa, warto porównać zalety i wady zarówno mokrej, jak i suchej karmy. Mokra karma ma wiele korzyści zdrowotnych, takich jak lepsze nawodnienie czy łatwość trawienia, jednak może być nieco droższa w porównaniu do suchej karmy. Z kolei sucha karma jest bardziej ekonomiczna, ma dłuższy okres przydatności do spożycia oraz może przyczynić się do utrzymania higieny jamy ustnej psa.

Wybór odpowiedniego rodzaju karmy zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji psa oraz jego opiekuna. Warto wypróbować różne opcje, aby znaleźć tę, która najlepiej sprawdzi się dla naszego pupila. Można również rozważyć łączenie obu rodzajów karmy, aby zapewnić psu zrównoważoną i różnorodną dietę.

Rodzaje mokrej karmy dla psa dostępne na rynku

Na rynku dostępne są różne rodzaje mokrej karmy dla psów, które różnią się składem i wartościami odżywczymi. Warto zwrócić uwagę na takie opcje jak karma monoproteinowa, karma w saszetkach i puszkach, czy karma bezglutenowa.

Karma monoproteinowa to rodzaj karmy mokrej, która opiera się na jednym źródle białka zwierzęcego. Jej zaletą jest mniejsze ryzyko wystąpienia alergii pokarmowych, co sprawia, że jest odpowiednia dla psów z wrażliwym układem pokarmowym, alergiami czy nietolerancjami pokarmowymi. Monoproteinowa karma mokra może być również dobrym rozwiązaniem dla psów, które mają skłonność do nadwagi, gdyż często zawiera mniej tłuszczu niż inne rodzaje karmy.

Karma mokra w saszetkach i puszkach to wygodne i praktyczne rozwiązanie dla opiekunów psów. Saszetki i puszki pozwalają na łatwe przechowywanie i podawanie karmy, a także utrzymanie jej świeżości. Dodatkowo, karma mokra w saszetkach i puszkach dostępna jest w różnych smakach, co pozwala na zróżnicowanie diety psa i dostosowanie jej do indywidualnych preferencji czworonoga. Warto porównać różne smaki i marki, aby znaleźć tę, która najlepiej sprawdzi się dla naszego pupila.

Bezglutenowa karma mokra – idealna dla psów z alergiami

Bezglutenowa karma mokra to opcja dla psów z alergiami na gluten, nietolerancjami pokarmowymi czy wrażliwym układem pokarmowym. Karma ta nie zawiera zbóż, takich jak pszenica, jęczmień czy żyto, które mogą powodować reakcje alergiczne u niektórych psów. Aby wybrać odpowiednią karmę dla psa z alergią, warto zwrócić uwagę na skład i jakość składników, a także na brak sztucznych konserwantów, barwników czy wzmacniaczy smaku.

Najlepsza karma mokra ?

Wybór odpowiedniej mokrej karmy dla psa może być trudny, zwłaszcza dla nowych właścicieli czworonogów. Warto zwrócić uwagę na kluczowe składniki, które powinna zawierać dobra karma, oraz dostosować dietę do potrzeb naszego pupila. W tym artykule omówimy, na co zwrócić uwagę przy wyborze karmy oraz jak dostosować dietę do wieku, rasy i stanu zdrowia psa.

Kluczowe składniki dobrej mokrej karmy dla psa

Przy wyborze mokrej karmy dla psa warto zwrócić uwagę na następujące składniki:

• Białko zwierzęce – powinno być głównym źródłem białka w diecie psa. Warto sprawdzić, czy karma zawiera mięso wysokiej jakości, np. kurczak, wołowina, jagnięcina czy ryby.
• Tłuszcze – są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu psa, ale ich nadmiar może prowadzić do otyłości. Warto wybrać karmę z umiarkowaną ilością tłuszczów.
• Węglowodany – powinny pochodzić z dobrych źródeł, takich jak ryż, ziemniaki czy warzywa. Unikaj karm z dużą ilością zbóż, które mogą powodować alergie u niektórych psów.
• Witaminy i minerały – są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu psa. Warto wybrać karmę z odpowiednią ilością witamin i minerałów, dostosowaną do potrzeb naszego pupila.

Przy wyborze karmy warto również zwrócić uwagę na etykiety na opakowaniach. Sprawdź, czy karma nie zawiera sztucznych konserwantów, barwników czy wzmacniaczy smaku, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie psa.

Karma mokra pełna białka – dlaczego jest tak ważna?

Białko jest kluczowym składnikiem diety psa, ponieważ wpływa na budowę i regenerację mięśni, wzrost oraz prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Warto wybrać karmę z odpowiednią ilością białka, dostosowaną do potrzeb naszego pupila. Należy pamiętać, że psy aktywne, młode oraz ciężarne i karmiące suki potrzebują więcej białka niż psy starsze czy mniej aktywne.

Mokra karma psa – jak dostosować dietę do wieku, rasy i stanu zdrowia psa?

Dieta psa powinna być dostosowana do jego wieku, rasy i stanu zdrowia. Oto kilka wskazówek, jak to zrobić:

• Wiek psa – młode psy potrzebują więcej białka i energii, dlatego warto wybrać karmę dedykowaną szczeniętom. Psy starsze natomiast potrzebują mniej kalorii, ale więcej białka i składników odżywczych wspierających zdrowie stawów i układu krążenia.
• Rasa psa – niektóre rasy mają specyficzne potrzeby żywieniowe, np. psy dużej rasy potrzebują więcej składników wspierających zdrowie stawów, a psy małej rasy – więcej energii. Warto wybrać karmę dedykowaną konkretnej rasie.
• Stan zdrowia psa – psy z alergiami, nietolerancjami pokarmowymi czy wrażliwym układem pokarmowym mogą potrzebować specjalistycznej diety, np. bezglutenowej czy monoproteinowej. W przypadku psów z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca czy niewydolność nerek, warto skonsultować się z weterynarzem w sprawie odpowiedniej diety.

Pamiętaj, że każdy pies jest inny i może mieć indywidualne potrzeby żywieniowe. Obserwuj swojego pupila i dostosuj dietę do jego potrzeb, a w razie wątpliwości skonsultuj się z weterynarzem.

Najlepsi producenci mokrej karmy dla psa

Na rynku dostępne są różne marki mokrej karmy dla psów, które oferują produkty o zróżnicowanym składzie i jakości. W tym artykule przyjrzymy się dwóm popularnym producentom karmy mokrej dla psów – Baltica oraz Dog. Porównamy ich ofertę, aby pomóc Ci wybrać najlepszą opcję dla Twojego pupila.

Baltica – polski producent karmy mokrej

Baltica to polski producent karmy mokrej dla psów, który oferuje produkty o wysokiej jakości. Lekkostrawna karma Baltica charakteryzuje się dużą zawartością mięsa, co jest kluczowe dla zdrowia i prawidłowego rozwoju psa. W ofercie marki znajdziemy karmy z różnymi rodzajami mięsa, takimi jak kurczak, wołowina czy jagnięcina.

W porównaniu do innych marek na rynku, Baltica wyróżnia się tym, że nie stosuje sztucznych konserwantów, barwników ani wzmacniaczy smaku. Ponadto, karma Baltica zawiera odpowiednią ilość witamin i minerałów, dostosowaną do potrzeb psów w różnym wieku i o różnych potrzebach żywieniowych.

Mr. Bro – polska marka karm

Marka karmy mokrej dla psów, która jest bogata w białko zwierzęce, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu psa. W ofercie marki znajdziemy karmy z różnymi rodzajami mięsa, takimi jak dziczyzna, ryby, wołowina.

W porównaniu do innych marek na rynku, Mr. Bro również unika stosowania sztucznych konserwantów, barwników czy wzmacniaczy smaku. Karma zawiera także odpowiednią ilość tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów, co sprawia, że jest to dobra opcja dla psów o różnych potrzebach żywieniowych.

Podsumowując, zarówno Baltica, jak i Mr. Bro oferują karmy mokre dla psów o wysokiej jakości, bogate w białko zwierzęce i bez sztucznych dodatków. Wybór między tymi dwoma markami zależy od indywidualnych preferencji i potrzeb Twojego pupila. Warto również skonsultować się z weterynarzem, który pomoże dobrać odpowiednią dietę dla Twojego psa.

Podsumowanie

W artykule porównaliśmy dwie popularne marki karmy mokrej dla psów – Baltica oraz Mr. Bro. Oba producenci oferują produkty o wysokiej jakości, bogate w białko zwierzęce i bez sztucznych dodatków. W przypadku Baltica, mamy do czynienia z polskim producentem, który stawia na dużą zawartość mięsa oraz odpowiednią ilość witamin i minerałów. Z kolei karma Mr. Bro wyróżnia się zrównoważonym składem, dostosowanym do potrzeb psów o różnych potrzebach żywieniowych.

Wybór między tymi dwoma markami zależy od indywidualnych preferencji i potrzeb Twojego pupila. Warto również skonsultować się z weterynarzem, który pomoże dobrać odpowiednią dietę dla Twojego psa. Pamiętaj, że kluczowe jest dostarczenie psu odpowiedniej ilości białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów, aby zapewnić mu zdrowie i prawidłowy rozwój.

Owczarek niemiecki to duży pies zaliczany do grupy psów pasterskich. Przynależy do jednej z najpopularniejszych ras psów na całym świecie. Ten niezwykle inteligentny czworonóg, bardzo odważny, posłuszny jest stworzony do ścisłej współpracy z człowiekiem, stąd często służy w policji lub straży granicznej. Owczarki to aktywne i żywiołowe psy wiec wymagają dużo ruchu i ćwiczeń umysłowych. Jego opiekun musi być aktywny i przygotowany na dużą dawkę codziennego ruchu z czworonogiem. 

Owczarek niemiecki zyskał sławę dzięki  Szarikowi z kultowego serialu „Czterej pancerni i pies” oraz jako główny bohater „Przygód psa Cywila”.

Charakter owczarków niemieckich

Owczarki niemieckie to rasa ceniona za swoją inteligencję. To rasa psów, która lubi się uczyć i ma silnie rozwiniętą potrzebę działania. Owczarki są ciekawe, ale tym samym ostrożne w kontakcie z obcymi, dzięki czemu doskonale spełniają się w pracy wartowniczej. To psy lojalne i towarzyskie, które mogą próbować nadmiernie chronić swoje terytorium oraz rodzinę. Rasa ta musi być szkolona od szczeniaka i uczona dobrego wychowania.

Ta rasa jest świetnym tropicielem, ma zasługi w odnajdywaniu zaginionych osób, materiałów wybuchowych, łatwopalnych substancji czy też przy wykrywaniu narkotyków. Jest zatrudniany jako przewodnik osób niewidomych, jako pies służbowy, gruzowiskowy, lawinowy, w roli ratownika wodnego czy też pomocnika osób niepełnosprawnych.

Pielęgnacja owczarków niemieckich

Gęsta sierść owczarka niemieckiego wymaga szczotkowania zwykle raz w tygodniu, a kiedy linieje częściej. Jak w przypadku większości ras psów, owczarki niemieckie nie potrzebują kąpieli częściej niż kilka razy do roku.

Zdrowie owczarków niemieckich

Przedstawiciele rasy owczarek niemiecki bywają podatni na zapalenia uszu, spojówek i kłopoty żołądkowo-jelitowe. Niekiedy zdarzają się rozszerzenie i skręt żołądka.

Choroby typowe dla tej rasy:

• dysplazja stawów łokciowych
• dysplazja stawów biodrowych
• alergie
• zaćma
• skręt żołądka
• problemy skórne
• choroby serca
• nowotwory złośliwe

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Pomeranian to żwawa i odważna rasa psów z długą sierścią i charakterystyczną kryzą na szyi, która pochodzi z terenów dzisiejszych Niemiec i Polski. Rasa ta, zwana także pomponem, jest zazwyczaj przyjazna, ale czasami może być apodyktyczna. Mimo to jest niezwykle lojalny wobec swoich bliskich i może być skutecznym psem stróżującym pomimo niewielkiego wzrostu. Przy odpowiednim wyszkoleniu Pomeranian może być doskonałym towarzyszem, choć ten pies nie jest dla każdego. Rodziny z małymi dziećmi mogą nie być idealnym domem dla Pom, ale rasa często dobrze dogaduje się ze starszymi i spokojniejszymi dziećmi.

Szpic miniaturowy jest potomkiem psów zaprzęgowych typu szpic z Islandii i Laponii. Kilkaset lat temu ci przodkowie Pom dotarli na Pomorze, które obecnie jest częścią Polski i Niemiec. Tam hodowcy nieco zmniejszyli rozmiary psów. Współczesny pom to najmniejsza rasa psów typu szpic .

Charakter szpica miniaturowego

Szpice miniaturowe na ogół mają odważny i żywy temperament. Ich osobowość jest znacznie większa niż ich niewielki rozmiar. Mogą pełnić rolę czujnych psów stróżujących i okazywać uczucia swoim właścicielom. 

Opieka nad szpicem miniaturowym

Pomeraniany potrzebują konsekwentnego treningu i regularnych ćwiczeń, aby być szczęśliwymi, zdrowymi psami. Ich gruba sierść również wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Ponadto właściciele muszą uważać na psy tej rasy podczas upałów, a także na drapieżniki i wszelkie brutalne spotkania z ludźmi lub innymi zwierzętami domowymi.

Szpice miniaturowe mają średni poziom energii, którego nie należy lekceważyć tylko dlatego, że są małymi psami. Powinny mieć co najmniej godzinę dziennie na aktywność fizyczną, w tym spacery i zabawę zabawkami. Powinny też mieć możliwość swobodnego biegania każdego dnia (a nie potrzebują do tego dużo miejsca).

Podczas gdy pompony radzą sobie całkiem dobrze w chłodne dni, ich gruba sierść może spowodować ich przegrzanie w czasie upałów. Więc chociaż generalnie mają dobrą wytrzymałość, ogranicz aktywność na zewnątrz do krótkich sesji w upale. Pamiętaj też, aby chronić Pom przed drapieżnikami — w tym dużymi ptakami — na zewnątrz. 

Pielęgnacja szpica miniaturowego

Pomeranian ma długą, grubą, podwójną sierść, która wymaga częstej  pielęgnacji. Zaplanuj szczotkowanie płaszcza Pomeraniana co najmniej raz w tygodniu, aby usunąć luźne futro i zapobiec splątaniu i matom. Pompony zazwyczaj przechodzą również przez cięższe sezonowe szopy, gdy zmienia się pogoda jesienią i wiosną, podczas których prawdopodobnie będziesz musiał szczotkować kilka razy w tygodniu, aby nadążyć za luźnym futrem.

Kąpiel z dokładnym szczotkowaniem będzie wymagana mniej więcej co cztery do sześciu tygodni. W tym czasie powinieneś również wyczyścić uszy psa i być może będziesz musiał odciągnąć jego gruczoły odbytu. Gabinet groomera lub weterynarza może to zrobić za Ciebie, jeśli nie czujesz się z tym dobrze w domu. Będziesz także musiał przycinać paznokcie swojego psa mniej więcej co cztery do sześciu tygodni, zwłaszcza jeśli usłyszysz, jak klikają na twardych powierzchniach. I powinieneś dążyć do idealnego szczotkowania zębów każdego dnia.

Typowe problemy zdrowotne

Pomeraniany to zazwyczaj zdrowe psy. Ale są podatne na kilka typowych schorzeń, w tym:

– Zwichnięcie rzepki : Ten zwykle dziedziczny stan powoduje, że rzepka psa wysuwa się z pozycji, powodując zgięcie nogi pod nietypowym kątem, wraz z utykaniem i bólem.

– Zapadająca się tchawica : Jest to przewlekły, postępujący stan, który powoduje zwężenie lub zapadnięcie się tchawicy psa, co prowadzi do kaszlu, trudności w oddychaniu i nietolerancji wysiłku fizycznego.

– Niedoczynność tarczycy : Gdy tarczyca psa nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów, ma tendencję do przybierania na wadze, staje się ospały i rozwija cienką sierść.

– Zastoinowa niewydolność serca : jest złożonym schorzeniem, ale oznacza, że serce psa nie może skutecznie pompować krwi przez cały układ krążenia.

– Postępujący zanik siatkówki : Jest to dziedziczna postępująca choroba, która prowadzi do ślepoty.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Berneński pies pasterski to niezwykle wszechstronny pies pracujący z pól uprawnych w Szwajcarii. Zostały stworzone do zaganiania bydła, ciągnięcia wozów oraz bycia psami stróżującymi i lojalnymi towarzyszami. To jeden z czterech typów szwajcarskich psów pasterskich i jedyny, który ma długą sierść.

Berneński pies pasterski pochodzi z kantonu Berno, stąd ich nazwa. Są dużą i mocną rasą psów , o przyjaznym i spokojnym usposobieniu, a także dobrze nadają się do zawodów konformacyjnych, posłuszeństwa, tropienia, pasterstwa i gokartów.

Osobowość berneńskiego psa pasterskiego

Berneńczyk to czuły, inteligentny i czujny pies. Są również łagodne, spokojne i tolerancyjne. Lubią przebywać z rodziną i rozwijać się, gdy są zaangażowani w rodzinne zajęcia. Ich duży rozmiar jest jedną z jego najbardziej zauważalnych cech i oczywiście wczesne szkolenie jest niezbędne, aby nauczyć je, jak właściwie zachowywać się w domu i z ludźmi. Wolno dojrzewają, osiągają rozmiary dorosłe na długo przed osiągnięciem dojrzałości umysłowej.

Psy tej rasy chronią rodzinę, choć zazwyczaj nie są agresywne. Mogą być zdystansowani do obcych i ogólnie trochę nieśmiałe, dlatego ważne jest wystawianie szczeniaka na szeroką gamę ludzi, zwierząt i sytuacji. Na temperament wpływa wiele czynników, w tym dziedziczność, szkolenie i socjalizacja. Szczenięta o miłym temperamencie są ciekawskie i chętne do zabawy, chętnie podchodzą do ludzi i są przez nich trzymane.

Zawsze spotykaj się i spędzaj czas z psem, którego zamierzasz adoptować, aby upewnić się, że ma przyjemny temperament, z którym czujesz się komfortowo. Spotkanie z rodzeństwem lub innymi krewnymi rodziców jest również pomocne w ocenie, jaki będzie szczeniak, gdy dorośnie, chociaż nie zawsze jest to możliwe, jeśli adoptujesz ze schroniska lub ratunku.

Jak każdy pies, potrzebuje wczesnej socjalizacji — kontaktu z wieloma różnymi ludźmi, widokami, dźwiękami i doświadczeniami — kiedy jest młody. Socjalizacja pomaga zapewnić, że Twój szczeniak wyrośnie na wszechstronnego psa.

Zdrowie berneńskiego psa pasterskiego

Psy rasy berneński pies pasterski czasami mają problemy zdrowotne z powodu nieodpowiedzialnej hodowli. Nie wszystkie psy tej rasy zachorują na którąkolwiek lub wszystkie z tych chorób, ale ważne jest, aby przyszły właściciel być ich świadomy.

W przypadku tej rasy powinieneś porozmawiać ze swoim weterynarzem o sprawdzeniu dysplazji stawu biodrowego, dysplazji łokcia, niedoczynności tarczycy i choroby von Willebranda. 

Opieka nad berneńskim psem pasterskim

Berneński pies pasterski nie nadaje się do mieszkania. Dom z dużym, bezpiecznie ogrodzonym podwórkiem to najlepszy wybór. Ponieważ jest psem pracującym, ma dużo energii. Oprócz zabawy na podwórku potrzebują codziennie co najmniej 30 minut energicznych ćwiczeń; trzykrotność tej ilości utrzymuje tego silnego psa w doskonałej kondycji.

Dzięki grubej, przystojnej sierści Berner naturalnie pasuje do zimnego klimatu. Uwielbiają bawić się na śniegu. I odwrotnie, z jego czarnym płaszczem i dużymi rozmiarami, są podatni na udar cieplny. Nie pozwalaj im forsownie ćwiczyć, gdy jest bardzo gorąco; Ogranicz ćwiczenia do wczesnych poranków lub wieczorów, kiedy jest chłodniej. Zachowaj chłód podczas upalnego dnia, w pomieszczeniu z wentylatorami lub klimatyzacją lub na zewnątrz w cieniu.

Będziesz musiał zachować szczególną ostrożność, jeśli wychowujesz szczeniaka tej rasy. Podobnie jak wiele psów dużych ras, berneńskie psy pasterskie szybko rosną w wieku od czterech do siedmiu miesięcy, co czyni je podatnymi na zaburzenia kości i urazy. Dobrze sobie radzą na wysokiej jakości, niskokalorycznej diecie, która zapobiega zbyt szybkiemu wzrostowi.

Ponadto nie pozwól szczeniakowi biegać i bawić się na twardych powierzchniach (takich jak chodnik), nadmiernie skakać ani ciągnąć ciężkich ładunków, dopóki nie skończą co najmniej dwóch lat, a ich stawy nie będą w pełni ukształtowane. Normalna zabawa na trawie jest w porządku, podobnie jak zajęcia agility dla szczeniąt, z ich jednocalowymi skokami.

Pielęgnacja berneńskiego psa pasterskiego

Płaszcz berneńskiego psa pasterskiego jest wspaniały: gruby podwójny płaszcz z dłuższym płaszczem okrywowym i wełnianym podszerstkiem. Charakterystycznie trójkolorowy, większość ciała pokryta jest kruczoczarnymi włosami z bogatą rdzą i jasną bielą. Zwykle na klatce piersiowej znajduje się białe znaczenie, które wygląda jak odwrócony krzyż, biała poświata między oczami i biała na czubku ogona.

Piękno ma jednak swoją cenę. Zrzucają umiarkowanie przez cały rok i obficie wiosną i jesienią. Szczotkowanie kilka razy w tygodniu pomaga zmniejszyć ilość sierści w całym domu i sprawia, że sierść jest czysta i niesplątana. Okresowe kąpiele, mniej więcej co trzy miesiące, utrzymają ich schludny wygląd.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Padaczka to przewlekła choroba, która powoduje powtarzające się napady padaczkowe i jest najczęstszym przewlekłym (długotrwałym) zaburzeniem neurologicznym u psów. W większości przypadków padaczka jest chorobą trwającą całe życie. Niektóre psy mogą nie cierpieć na napady bardzo często, podczas gdy inne mogą być atakowane kilka razy dziennie, w zależności od ciężkości i postaci padaczki.

Co się dzieje podczas napadu padaczkowego u psa?

Napad występuje, gdy w mózgu występuje nieprawidłowa aktywność elektryczna, która prowadzi do nagłych, ale krótkotrwałych zmian w zachowaniu i/lub ruchu psa.

Jakie są oznaki, że mój pies może mieć epilepsję?

Twój weterynarz może podejrzewać, że Twój pies ma epilepsję, jeśli ma co najmniej dwa nieprowokowane napady padaczkowe w odstępie ponad 24 godzin. Lekarzom weterynarii może być trudno odróżnić napady padaczkowe od innych problemów zdrowotnych, więc dostarczenie im dokładnego opisu nieprawidłowego zdarzenia lub, najlepiej, nagrania wideo, może pomóc im w postawieniu diagnozy.

Charakterystyka napadów padaczkowych u psa

Trzy główne objawy napadów padaczkowych to:

• Utrata dobrowolnej kontroli, często obserwowana z drgawkami (ruchy szarpane lub drżące oraz skurcze mięśni)
• Nieregularne ataki, które zaczynają się i kończą bardzo nagle
• Ataki, które za każdym razem wyglądają bardzo podobnie i mają powtarzalny wzorzec kliniczny

Co powoduje epilepsję?

Szereg różnych chorób podstawowych i innych czynników może powodować napady padaczkowe prowadzące do padaczki. Ogólnie padaczkę można sklasyfikować jako „strukturalną” (gdzie można zidentyfikować przyczynę w mózgu) lub „idiopatyczną” (gdzie nie można zidentyfikować przyczyny, a często zakłada się predyspozycję genetyczną lub przyczyna jest nieznana). Padaczka może rozwinąć się u psów w każdym wieku, w zależności od czynników leżących u jej podłoża.

Co powinienem zrobić, jeśli mój pies ma napad padaczkowy?

• Ważne jest, abyś zachował spokój
• Większość napadów padaczkowych jest krótkotrwała, a psy zazwyczaj nie są ich świadome
• Psy dotknięte chorobą prawdopodobnie nie będą cierpieć podczas napadu, nawet jeśli wydają się agresywne
• Upewnij się, że Ty i Twój zwierzak jesteście bezpieczni, odsuwając wszelkie meble z drogi, aby zwierzę nie mogło zrobić sobie krzywdy
• Pod żadnym pozorem nie wkładaj niczego do ust swojego zwierzaka, w tym rąk
• Lekarz weterynarii może przepisać „leki doraźne”, aby skrócić długość epizodu padaczkowego

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Pembroke Welsh Corgi i Cardigan Welsh Corgi to długi, nisko osadzony pies. W rzeczywistości jego grzbiet nie jest dłuższy niż u większości psów; ich nogi są po prostu bardzo krótkie w porównaniu. Czaszka jest szeroka i płaska między uszami. Stop jest umiarkowany. Górna linia jest równa. Nos jest czarny, a szczęka spotyka się w zgryzie nożycowym. Owalne oczy mają odcienie brązu w zależności od umaszczenia psa. Obrzeża oczu są czarne. Stojące uszy są średniej wielkości, zwężają się lekko do zaokrąglonego końca. Nogi są bardzo krótkie. Stopy mają owalny kształt. Wilcze pazury są zwykle usuwane. Pies czasami rodzi się bez ogona, a gdy ma ogon, jest zadokowany tak krótko, jak to możliwe. Uwaga: w większości krajów Europy obcinanie ogonów jest nielegalne. Podwójny płaszcz ma krótki, gruby, odporny na warunki pogodowe podszerstek z dłuższym, grubszym włosem okrywowym. Niektóre Corgi rodzą się z dłuższymi płaszczami zwanymi „puszystymi Corgi” lub „długowłosymi Corgi”. Te psy nie tworzą pisemnego wzorca i nie mogą być wystawiane. Kolory płaszcza obejmują rudy, sobolowy, płowy, czarny podpalany z białymi znaczeniami. Często występują białe znaczenia na nogach, klatce piersiowej, szyi i częściach kufy.

Niektóre różnice między Pembroke Welsh Corgi a Cardigan Welsh Corgi polegają na tym, że ogon Pembroke jest często przycinany lub przycinany po urodzeniu. Przycinanie ogonów jest nielegalne w wielu krajach, a nawet w krajach, w których jest to legalne, wiele osób rezygnuje z obcinania ogona, pozostawiając go naturalnie długim. Natomiast Cardigan z natury ma długi ogon i przycinanie ogona nie jest akceptowane w pisemnym standardzie. Pembroke ma zwykle prostsze nogi, ponieważ nie jest tak długi jak kardigan; głowa Pembroke’a ma generalnie bardziej klinowaty kształt; uszy są mniejsze i bliżej siebie niż u kardigana; również Pembroke wydaje się być lżejszy niż sweter.

Temperament Corgi

Corgi jest bardzo inteligentny i posłuszny, zdolny i chętny do zadowolenia swojego właściciela. Niezawodny, oddany i kochający, ale może być nieufny wobec obcych. Dobrze się socjalizować , najlepiej w młodości. Corgi są niezwykle aktywnymi i oddanymi małymi psami i dobrze dogadują się z troskliwymi dziećmi, o ile pies widzi siebie poniżej ludzi w rzędzie stada . Ochronne i mocne, są świetnymi stróżami i doskonałymi psami wystawowymi i do posłuszeństwa. Dobry w stosunku do innych zwierząt niż psy , ale może być wojowniczy w stosunku do innych psów, jeśli właściciele nie poinformują psa, że agresywność jest zachowaniem niepożądanym. Czasami próbują zaganiać ludzi depcząc im po piętach i należy ich nauczyć, aby tego nie robić. Pies tej rasy często szczeka i jest dobrym stróżem. Jeśli zauważysz, że pies szczeka na ciebie, aby się porozumieć, musisz go uciszyć i przyjrzeć się swoim umiejętnościom przywódczym . Pies, który szczeka na ciebie w ten sposób, wykazuje oznaki problemów z dominacją . Jeśli potrafisz traktować swojego Corgi w taki sposób, aby był zdrowy psychicznie, będzie wspaniałym towarzyszem. Problemy pojawią się, jeśli pies jest wyższy niż ludzie w kolejności w stadzie i jeśli nie otrzymuje wystarczającej ilości codziennych ćwiczeń. Nie dopuść do rozwinięcia się u Corgi Syndromu Małego Psa.

Zdrowie psów rasy Corgi

Skłonny do PRA, jaskry i schorzeń kręgosłupa. Łatwo przybiera na wadze. Nie przekarmiaj, ponieważ jeśli staną się tłuste, może to spowodować problemy z plecami.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Szczepienia to świetny sposób na zapewnienie psu odporności na niektóre z najgorszych chorób zakaźnych i upewnienie się, że jest tak bezpieczny, jak to tylko możliwe.

Chociaż ważne jest, aby Twój pies miał wizytę szczepienia co roku, nie wszystkie szczepionki będą podawane na każdej wizycie. Dzieje się tak, ponieważ różne szczepionki działają przez różny czas – Twój weterynarz będzie w stanie powiedzieć Ci o harmonogramie dla Twojego psa. Twój pies będzie jednak potrzebował co najmniej jednej szczepionki każdego roku, a przynajmniej raz w roku powinien przechodzić dokładną kontrolę stanu zdrowia w ramach ogólnej opieki zdrowotnej. Pomoże to lekarzowi weterynarii sprawdzić, czy nie można wykryć żadnych rozwijających się problemów zdrowotnych.

Szczepionki pomagają przygotować układ odpornościowy organizmu do walki z inwazją organizmów chorobotwórczych. Szczepionki zawierają antygeny, które dla układu odpornościowego wyglądają jak organizm wywołujący chorobę, ale w rzeczywistości nie powodują choroby. Kiedy szczepionka jest wprowadzana do organizmu, układ odpornościowy jest delikatnie stymulowany. Jeśli zwierzę jest kiedykolwiek narażone na prawdziwą chorobę, jego układ odpornościowy jest teraz przygotowany do jej rozpoznania i całkowitego zwalczenia lub zmniejszenia ciężkości choroby.

Szczepionki podstawowe są uważane za niezbędne dla wszystkich zwierząt domowych w oparciu o ryzyko narażenia, nasilenie choroby lub możliwość przenoszenia się na ludzi.

Podstawowe szczepienia szczeniaka

5.-6. tydzień: nosówka i parwowiroza

8.-9. tydzień: nosówka, parwowiroza i choroba Rubartha, ewentualnie – leptospiroza

12.-13. tydzień: nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, wirus parainfluenzy i adenowirus (to wirusy wywołujące zapalenie górnych dróg oddechowych, czyli tzw. „kaszel kenelowy”), ewentualnie – leptospiroza

12.-16. tydzień: obowiązkowe szczepienie przeciwko wściekliźnie.

Szczepienia psa dorosłego (przypominające)

pies w wieku ok. 15 miesięcy: szczepionka pięcioskładnikowa (nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, wirus parainfluenzy i adenowirus) + leptospiroza + wścieklizna

do 3. roku życia psa szczepimy go co roku: szczepionka pięcioskładnikowa (nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, wirus parainfluenzy i adenowirus) + leptospiroza + wścieklizna

powyżej 3. roku życia psa szczepimy go co 2-3 lata: szczepionka pięcioskładnikowa (nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, wirus parainfluenzy i adenowirus), a co roku: leptospiroza + wścieklizna.

Zgodnie z polskimi przepisami, istnieje obowiązek corocznego szczepienia psa przeciwko wściekliźnie. Szczepionka na wściekliznę to jedyna szczepionka, która jest obowiązkowa: ustawa o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt nakłada obowiązek zaszczepienia przeciwko wściekliźnie każdego psa, który ukończył 3. miesiąc życia – w terminie maksymalnie 30 dni od tej daty. Brak szczepienia psa (i kota, którego właścicielem jest mieszkaniec terenu objętego obszarem zagrożonym wystąpieniem wścieklizny u zwierząt) jest wykroczeniem, za które grozi mandat karny w wysokości do 500 zł.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Wyżły weimarskie to jedna z najbardziej popularnych ras psów na świecie i to nie bez powodu. 

Wyżły weimarskie to psy o niezwykłej energii i inteligencji, które potrzebują dużej dawki ruchu i stymulacji intelektualnej, aby być szczęśliwe i zdrowe. Są one również bardzo wrażliwe emocjonalnie i potrzebują regularnego kontaktu z ludźmi, aby czuć się spełnione.

Pies myśliwski, policyjny i terapeuta

Weimary są bardzo chętne do nauki i lubią pracować z ludźmi oraz szybko uczą się nowych rzeczy. Dzięki temu doskonale sprawdzają się w różnych rolach.

Są to psy bardzo energiczne i wytrzymałe, które doskonale sprawdzają się jako psy myśliwskie. Posiadają wrodzony instynkt łowiecki i są bardzo szybkie i zwinne, co pozwala im na skuteczne polowanie na wiele gatunków zwierząt. Jednak wyżły weimarskie są również znane z tego, że świetnie nadają się do innych zadań, takich jak praca w roli psów policyjnych, ratowniczych lub terapeutycznych.

Rodzinny pies

Wyżły weimarskie są również bardzo przyjacielskie i łagodne, co czyni je idealnymi psami rodzinnymi. Lubią spędzać czas z ludźmi i są bardzo opiekuńcze wobec swoich opiekunów. Co więcej, są to psy bardzo przyjazne dla dzieci i innych zwierząt domowych, więc doskonale sprawdzą się jako towarzysze dla całej rodziny.

Zdrowie wyżła weimarskiego

Jest to rasa zdrowa i długowieczna. W porównaniu z innymi rasami psów, wyżły weimarskie mają stosunkowo mało problemów zdrowotnych i żyją dość długo.

Jak większość dużych psów ma jednak predyspozycje do rozszerzenia i skrętu żołądka, dlatego po jedzeniu należy zapewnić mu 1-2-godzinny odpoczynek. Weimary mogą też mieć skłonność do dysplazji stawów biodrowych i łokciowych, dysplazji nerek, problemów skórnych i przeróżnych alergii. Należy także systematycznie kontrolować im uszy – wyżeł weimarski może cierpieć na nawracające zapalenia przewodu słuchowego.

Pielęgnacja wyżła weimarskiego

Ma szatę łatwą w pielęgnacji, która wymaga intensywnego czesania jedynie w okresach linienia. Na co dzień wystarczy przeczesać go delikatną szczotką lub gumową rękawicą.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Collie to kochany, inteligentny i lojalny pies, który jest wspaniałym zwierzakiem rodzinnym. Królowej Wiktorii przypisuje się pierwotną popularność rasy w latach 60. XIX wieku, ponieważ collie były pierwotnie używane jako psy pasterskie w Szkocji i Anglii. W ostatnich latach książka Lassie Come-Home autorstwa Erica Knighta oraz późniejsze programy telewizyjne i filmy sprawiły, że Collie stał się bardziej znany jako pies rodzinny.

Temperament owczarka szkockiego collie

Większość psów tej rasy może być używana jako psy myśliwskie; jednak ich głównym celem jest bycie psem pasterskim, a obecnie przez niektórych są trzymane jako zwierzę domowe. Znakomicie radzą sobie z dziećmi. Psy rasy owczarek szkocki collie na ogół dobrze dogadują się z innymi psami i zazwyczaj dobrze dogadują się ze zwierzętami innymi niż psy. W zależności od indywidualnego charakteru psa i ludzi, którzy go otaczają, są one przyjazne lub powściągliwe w stosunku do obcych. Naturalnym instynktem psa jest porządek w stadzie.

Rasa ta ma naturalną skłonność do szczekania i przeganiania obcych zwierząt lub ludzi w celu ochrony zwierząt gospodarskich przed drapieżnikami. Jest stabilna, odważna, rozsądna, szybko się uczy, łatwo się przystosowuje i jest wysoce inteligentna, otacza ją aura wrodzonej mądrości i siły charakteru. Niezwykle uległa i posłuszna, jest chętna do przyjmowania i wykonywania instrukcji oraz może być szkolona na niewiarygodnie wysokim poziomie. Chętnie leży spokojnie w pobliżu właściciela, gdy nie jest potrzebna, ale jest gotowa do działania, gdy zostanie wezwana. Jest bardzo wszechstronnym zwierzęciem, jest psem pracującym i towarzyszem zabaw, stróżem i stróżem, myśliwym i pasterzem, towarzyszem i opiekunem.

Zdrowie owczarka collie

Collie to zazwyczaj zdrowe i odporne psy. Są podatne na choroby, które dotykają wszystkie duże psy – takie jak wzdęcia lub dysplazja stawu biodrowego – a także na kilka chorób, na które są genetycznie predysponowane.

1. Anomalia oka

To dziedziczna choroba oczu, z którą rodzą się niektóre collie. Choroba ta atakuje głębokie struktury oka i może prowadzić do ślepoty, zwykle przed ukończeniem 2. roku życia. Nie ma leczenia, ale należy przeprowadzić badania genetyczne na każdym collie używanym do celów hodowlanych.

2. Mutacja MDR1 (oporność wielolekowa).

MDR1 (Multi-Drug Resistance) jest chorobą genetyczną, która wpływa na sposób, w jaki collie przetwarzają niektóre leki. Każdy pies może mieć tę mutację, ale występuje ona znacznie częściej u ras pasterskich, takich jak Collie. Kiedy psy mają tę mutację, weterynarze mogą dostosować dawki lub unikać niektórych leków, aby zapobiec reakcjom niepożądanym.

3. Postępujący zanik siatkówki (PRA)

Postępujący zanik siatkówki (PRA) to grupa chorób oczu, które powodują uszkodzenie siatkówki i mogą prowadzić do ślepoty. Objawy kliniczne są zwykle widoczne u collie już w wieku 6 tygodni. Badania genetyczne są zalecane dla wszystkich hodowców.

4. Zapalenie skórno-mięśniowe

Zapalenie skórno-mięśniowe jest rzadką chorobą zapalną, która atakuje skórę i mięśnie. Zwykle powoduje wypadanie włosów, strupy, zaczerwienienie i łuszczenie się przed 6 miesiącem życia. Skóra jest zwykle dotknięta najpierw, a następnie problemy z mięśniami. Leczenie różni się w zależności od ciężkości. Chore psy mogą wymagać przyjmowania leków przez całe życie.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?

Najpoważniejsze kocie choroby zakaźne przenoszone są z kota na kota, często z matki kotki na jej kocięta. Niewiele chorób jest przenoszonych między kotami a innymi zwierzętami, a te, które są zwykle łatwe do wyleczenia. Poniżej opisano kilka najgroźniejszych i najczęstszych chorób.

Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP)

FIP to rzadka, ale nieuleczalna i zwykle śmiertelna choroba, która dotyka mniej niż jeden procent wszystkich kotów. Schorzenie to najczęściej występuje w gospodarstwach domowych z wieloma kotami, schroniskach dla zwierząt i hodowlach. FIP jest spowodowany zakażeniem wirusem zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów (FIPV), zmutowaną formą koronawirusa kotów (FCoV). Objawy obejmują gorączkę niereagującą na antybiotyki, utratę wagi, letarg i anoreksję.

Wirus niedoboru immunologicznego kotów (FIV)

FIV wpływa na układ odpornościowy i może pozostawać uśpiony przez lata, zanim wywoła widoczne objawy. Określany jest on mianem kociego AIDS. Kiedy atakuje, zwykle nieszkodliwe bakterie, wirusy i grzyby powodują ciężkie choroby. Większość kotów nie przeżywa dłużej niż pięć lat po postawieniu diagnozy. Objawy obejmują powiększone węzły chłonne, gorączkę, niedokrwistość, utratę wagi, rozczochraną sierść, słaby apetyt, zapalenie spojówek i biegunkę.

Panleukopenia kotów (FP)

FP infekuje i zabija szybko rosnące i dzielące się komórki, takie jak te znajdujące się w szpiku kostnym i jelitach. Zakażony może być również rozwijający się płód. FP najpoważniej dotyka kocięta. Jest obecny wszędzie w środowisku i stosunkowo wszystkie koty są narażone w pewnym momencie swojego życia. Objawy obejmują utratę apetytu, wysoką gorączkę, letarg, wymioty, ciężką biegunkę, wydzielinę z nosa i odwodnienie.

Wirus białaczki kotów (FeLV)

FeLV jest jedną z najczęstszych chorób zakaźnych kotów i dotyka około 3% wszystkich kotów. Na szczęście odkryto skuteczną szczepionkę, a dokładne procedury badawcze pozwalają na wcześniejsze diagnozy. FeLV może powodować raka, a objawy kliniczne obejmują utratę apetytu, utratę wagi, pogarszającą się kondycję sierści, powiększone węzły chłonne, gorączkę, bladość dziąseł oraz infekcje skóry, pęcherza moczowego i górnych dróg oddechowych.

Kaliciwiroza (FCV)

FCV powoduje infekcje górnych dróg oddechowych i choroby jamy ustnej u domowych i egzotycznych gatunków kotów. Objawy są typowe dla infekcji górnych dróg oddechowych, w tym kichanie, przekrwienie błony śluzowej nosa, zapalenie spojówek oraz wydzielina z nosa i oczu. FCV jest wysoce zaraźliwy.

Bartoneloza

Pchły są wektorami, które pozwalają wirusowi przenosić się między kotami. Istnieje kilka gatunków Bartonella, a około 35% kotów uzyska pozytywny wynik testu. Objawy kliniczne obejmują zapalenie błony naczyniowej oka, gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie dziąseł i choroby neurologiczne.

Zobacz także:

Jak skutecznie dbać o higienę psich uszu?

Recenzja karmy: Farma Tłoczona na zimno

Przysmaki dla psa – kiedy i po co je podawać?